بیانیه ته پیازچه(5)

رحمان کریمی

.... دراینجا می خواهم به یکی دیگر از اشکالات کلی مقاومت عزیز ایران اشاره کنم . پیشا پیش انتظار دارم که آن را برمبنای تمنای فردی نگارنده تلقی نکنند که عمری با داشتن انواع فرصت های فراهم شخصی از چنین میل و غرایزی مبرا بوده و هستم . آنچه می گویم اشتباه یا درست از سر دلسوزی برای جنبش آزادیخواهانه مردم ایران است دربرابر هیولای مجهز به امکانات فراوان آخوندی . مقاومت ایران درزمینه فعالیت های اثربخش فرهنگی ، کوتاهی های زیادی دارد که هنوز به تأثیرات منفی آن توجه نکرده است . همه می دانیم که چه مشکلات عظیم و طاقت فرسایی فراروی مبارزان زحمتکش ماست ، همه می دانیم که مقاومت ایران هرروزه باید از چه موانع وراهبندان های سیاسی بگذرد . همه می دانیم که بطور کلی بار سیاسی که مقاومت بردوش دارد نه آن باری ست که حتا چندین سازمان سیاسی با قوای مشترک ازعهده حمل آن برآید . درود برحاملان پیام آزادی در کوره راه های دشوار مبارزاتی امروز ایران زمین . با اینهمه ، نادیده گرفتن بخش فرهنگی ، اثرات و کمبودهای زیانبار خود را دراذهان ملی و بین المللی بجای می گذارد . اگر به فعالیت و گسترش فرهنگ مقاومت بهای لازم دهیم ، این موجب خواهد شد که مناسبات سیاسی - توضیحی ما به منظور جلب نظر شخصیت های مختلف خارجی آسان و فراهم تر ممکن گردد. برخورد مقاومت با شخصیت ها و نهادها و محافل بین المللی صرفاً از کانال سیاسی – دیپلماتیکی عبور می کند . در مقابل مقاومت ، چه رژیم و مزدوران آن و چه دیگر و دیگر ، مخالفان و دشمنان کم نیستند . تعدادی ازاین جماعت هم در اروپا و آمریکا سابقه سیاسی دارند و هم ادبی . اینان درطی بیست سال اخیر جایی از مراکز فرهنگی ، مطبوعاتی و شخصیت ها که در دسترس داشته اند ، برای زشت نشان دادن چهرهٌ مقاومت ، نبوده که زیر پا نگذاشته باشند . وچنین است که امروز ما شخصیت های پارلمانتر ، حقوقدان و ... اروپایی و آمریکایی داریم ولی چهارتا شاعر یا نویسنده غربی ، اصلاً . به زبان ساده ، مقاومت ایران جز در زمینه موسیقی مابقی حوزه های فرهنگی و ادبی را برای اضداد خود و دیگران ، خالی گذارده است واین اشکال و کمبود کمی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت . شعرها و قصه ها و بعضی از مقالات اهل قلم مقاومت اگر ترجمه و در معرض عموم قرار بگیرد ، اروپا ، آمریکا و ... متوجه خواهد شد که حرف ورنج و هدف این جنبش که به ناروا متهم به تروریسم هم هست ، چه می باشد . غرب فقط سرزمین سیاستمداران و مقامات سیاسی نیست . غرب حوزه متبلور و وسیع فرهنگی ست که مضمون و صدای دموکراسی و آزادیخواهی ابتدا از متفکران ، فیلسوفان ، شاعران و نویسندگان آن به قاره و جهان برخاست . بازماندگان آن بزرگواران اگر نه به ستبری و مسئولیت پذیری خودشان اما به هرحال وجود دارند . موسیقی و کنسرت از مهمترین و مؤثرترین وسیله های تفاهم بشری ست و ذره یی جای تردید ندارد . جزوه های برگزیده شعر به زبان های زدنده لااقل یکی دوتا زبان نیز از نقش و تأثیر درازمدت تری می تواند برخوردار باشد که ما از آن غافل مانده ایم . اگر حرکتی هم که من از آن بی خبرم ، اینجا یا آنجا صورت گرفته باشد تصور می کنم سخت انحصار طلبانه و براساس محاسبات وسواسی سیاسی بوده است . البته روی این سخن با شاعر یا شاعرانی که خودشان شخصاً کمر به همت بسته اند نمی باشد . اگر شاعری مجموعه یی از شعرش را به ترجمه و چاپ درآورده باشد زمانی کارساز خواهد شد که از پشتوانه توزیعی امکانات وسیع مقاومت بهره مند گردد وگرنه کم وبیش روی دست شاعر خواهد ماند . سازمان مجاهدین خلق ایران یعنی مسلم ترین پیشتاز مبارزات آزادیخواهانه امروز ایران به سبب ضربه ها ، نامردمی و ناجوانمردی هایی که از یک روزخودی و غیرخودی ، خورده است گرفتار نوعی ترس و وسواس نسبت به کسانی شده است که یحتمل از اعتماد صد درصد برخوردار نیستند . ترسی پنهان وجود دارد که مبادا ایکس یا ایگرگ را معرفی و بزرگ کنیم و فردا ببرد و تابویی بشود . یک جنبش شجاع ، کارآزموده و پولادین عزم مثل مقاومت ایران نباید مصالح و دستاوردهای حاصل بخش را قربانی احتمالات منفی کند . اگر کسی رفت و خود را به لجنزار زد که بوی تعفنش همه جا را خواهد گرفت . در ثانی در تاریخ مبارزات آزادیبخش ملل ، خاصه در مراحل دشوار یا بحرانی آن گونه آمدن و رفتن ها کم سابقه نیست . شاخه یی که از درختی افتاد دیگر فقط یک شاخه است و بس ....

ادامه دارد